The english version is available bellow the Greek one

O Butler μας έδωσε έναν από τους θεμέλιους λίθους της τουριστικής ανάλυσης και ένα εργαλείο ώστε να μπορέσουμε να κατανοήσουμε πως ο τουρισμος κάνει κύκλους και ότι είναι στο χέρι μας η να αναγεννήσουμε ένα προορισμό από τις στάχτες του η απλά να τον αφήσουμε να σαπίσει. Το μοντέλο αυτό είναι τα 7 στάδια της τουριστικής ανάπτυξης (The seven stages of tourist development).

• Exploration -Ανακάλυψη.
• Involvement – Απασχόλησης.
• Development – Ανάπτυξη.
• Consolidation – Εδραίωση.
• Stagnation – Tελμάτωση.
• Rejuvenation – Ανανέωση.
• Decline -Πτώση.

Στο πρώτο στάδιο, το στάδιο της ανακάλυψης ένας πολύ μικρός αριθμός επισκεπτών μεταβαίνουν σε μια περιοχή. Συνήθως η περιοχή αυτή είναι ένα παρθένο τοπίο το οποίο δεν έχει τις απαραίτητες  εγκαταστάσεις για να φιλοξενήσει οποιοδήποτε άλλων εκτός από τους μονίμους κάτοικους. Με απλά λογία η Ισλανδία του 80, η νήσος Ρω, αρκετές περιοχές και χώρες της υποσαχάριας  Αφρικής. Δεν είναι τόσο σπάνιες όσο φαίνεται οι περιοχές ή οι χώρες που εντάσσονται σε αυτό το στάδιο.

Στο δεύτερο στάδιο, το στάδιο της απασχόλησης οι ντόπιο αρχίζοντας να καταλαβαίνουν ότι μπορούν να κερδίσουν χρήματα αρχίζουν να προσφέρουν κατάλυμα στους επισκέπτες. Επίσης, σε αυτό το στάδιο κάνει και τα πρώτα του βήματα ο ορισμός τουριστικής σεζόν. Δηλαδή μιας περιόδου του χρόνου που προσέλκυε το μεγαλύτερο όγκο τουριστών. Είναι το στάδιο που βλέπουμε επαγγελματίες να αναπτύσσουν μια δεύτερη εποχική δουλειά, στην περίπτωση της Ελλάδας κυρίως καλοκαιρινή. Σε αυτό το στάδιά βρίσκονται τώρα οι παράκτιες περιοχές της Αλβανίας και περιοχές που πλέον φιξένουν Low Cost αεροπορικές στα αεροδρόμια τους όπως του Μπέργκαμο και πόλεις της Πόλωνίας.

 

Στο τρίτο στάδιο, το στάδιο της ανάπτυξης πλέον όχι μόνο οι ντόπιοι προσπαθούν να βγάλουν λεφτά αλλά και το κράτος πλέον ανακατεύετε. Σε αυτό το στάδιο έχουμε την προώθηση του προορισμού σε κυβερνητικό επίπεδο. Αυτό θα μπορούσε να γίνει μέσω μιας καμπάνιας η με τον παρουσία σε μια έκθεση. Το 2015 όταν και επισκέφτηκα την ITB(International tourism Berlin) την μεγαλύτερη έκθεση του κόσμου που φιλοξενεί κρατικές τουριστικές καμπάνιες το επίσημο καλεσμένο κράτος ήταν η μογγολικά οπότε θα επιλέξω εκείνη ως παράδειγμα. Στην ιδιά κατηγορία θα βάλω και το Νεπάλ και το Μπουτάν.

(ITB 2015)

Το τέταρτο στάδιο είναι το στάδιο του που ένας προορισμός έχει πλέον εδραιωθεί. Σε αυτό το στάδιο μπορεί να υπάρχει ακόμα αύξηση στον αριθμό αφίξεων αλλά σιγουρά θα είναι μικρότερος από τα προηγούμενα στάδια. Είναι ίσως το πιο κρίσιμο κατά την άποψη μου αφού σε αυτό το στάδιο ξεκινούν και οι πρώτες αντιδράσεις των ντόπιων σχετικά με των αριθμών τομών τουριστών. Εδώ σιγουρά θα έρθει στο μυαλό σας οι λυσσαλέες αντιδράσεις που υπάρχουν σχεδόν παντού σχετικά με το Airbnb με πρωτοστάτες τη Βαρκελώνη και τη Βενετιά. Βέβαια αυτές οι δυο πόλεις δεν ανήκουν σε αυτό το στάδιο. Στο τέταρτο στάδιο θα έβαζα τη Νάξο που γιγαντώνετε τα τελευταία χρονιά και πλέον αποτελεί συνώνυμο διακοπών στην Ελλάδα καθώς και το Ντουμάνι σε παγκόσμιο επίπεδο.

(Απωλονας Ναξου)

Το πέμπτο στάδιο, τι στάδιο της τελμάτωσης χαρακτηρίζετε από την έλλειψη ενδιαφέροντος πλέον για αυτό τον προορισμό. Οι εγκαταστάσεις είναι παλιές και οι αφίξεις σημειώνουν μείωση. Τα παραδείγματα είναι πολλά που έχω στα μυαλό μου αλλά νομίζω ότι οι παραθαλάσσιες πόλεις της Αγγλίας αποτελούν το καλύτερο παράδειγμα. Το Bournemouth στο οποίο έκανα το μεταπτυχιακό μου και πέρασα εκεί ένα χρόνο σιγουρά ανήκει σε αυτή την κατηγορία. Μια βόλτα στην παράλια και νομίζεις ότι είσαι στη δεκαετία το 70.Βεβαια ευαγγελίζονται ότι θα γίνουν επενδύσεις αλλά προς το παρόν εγώ το κατατάσσω στο στάδιο της τελμάτωσης όπως και το Blackpool. Αυτό το στάδιο είναι και το κρισιμότερο καθώς μετρά από αυτό έρχονται οι δυο επιλογές που μπορεί να κάνει. Αυτές οι δυο επιλογές είναι να ξανά επενδύσει και να αναμορφωθεί ο προορισμός η να αφεθεί.

(Βoscombe beach-Bournemouth)

Το έκτο στάδιο, είναι το στάδιο της ανανέωσης οπού και ένας προορισμός όπως είπα πιο πριν ξανά επενδύει και κάνει ένα lifting. Με καινούργιες επενδύσεις πλέον μπορεί να ξανά εδραιωθεί ως προορισμός. Για μένα τα καλύτερα παραδείγματα είναι το Φάλιρακι στη ρόδο και η Μπουτζιμπα στη Μάλτα. Και τα δυο είχαν ένδοξες μέρες παλιότερα μετρά ήρθε η πτώση και η απαξίωση και τώρα περνούν μια δεύτερη νιότη.

Το έβδομο και τελευταίο στάδιο είναι το στάδιο της πτώσης οπού πλέον ο προορισμός έχει παλιώσει και έχει αφεθεί στη μοίρα του. Όλα δείχνουν ξεπερασμένα και πλέον οι τουρίστες δεν το επισκέπτονται. Σε αυτό το στάδιο είναι που χάνονται και οι δουλείες που έμμεσα η άμεσα είχαν να κάνουν με τον τουρισμό. Να πω την αλήθεια δεν ξέρω κάποιο προορισμό που να έχει περιπέσει σε αυτό το σενάριο.  Ακαδημαϊκά διαβάζω για πόλεις στην παραθαλάσσια Ισπανία αλλά δεν έχω εμπειρία ο ιδίως οπότε δεν θα πω κάτι. Σε μια συζήτηση κάποιος μου ανέφερε τα καμένα βούρλα ως ιαματικός προορισμός του παρελθόντος που αφέθηκε στην τύχη του αλλά και πάλι δεν γνωρίζω προσωπικά κάποιο παράδειγμα.

Παρακαλώ πολύ εάν μπορούσατε να παραθέσετε παραδείγματα από προσωπικές σας εμπειρίες σε οποίο από τα 7 στάδια παρακαλώ πολύ να το κάνετε.

Σε αντίθεση με τα προηγούμενα μοντέλα που αναλύσαμε το μοντέλο του Butler έχει εφαρμογή στις μέρες μας. Είναι από τα μοντέλα που βασίζονται στην παρατήρηση και απαιτούν πολύ χρόνο. Ένα από τα αγαπημένα μου μοντέλα. Όλοι μας έχουμε από ένα παράδειγμα να παραθέσουμε και επίσης είναι από τα μοντέλα που δημιουργούν διάλογο και αντιπαραθέσεις .

Butler gave us one of the cornerstones of tourism analysis and a tool to understand how tourism is doing circles and that it is up to us to regenerate a destination from its ashes or just let it rot. This model is the 7 stages of tourism development.

 

Exploration

Involvement

Development

Consolidation

Stagnation

Rejuvenation

Decline

In the first stage, the stage of discovery a very small number of visitors go to an area. Usually, this area is a virgin landscape that does not have the necessary facilities to accommodate anyone other than permanent residents. Simply speaking, Iceland of the 80s, the island of Rw (east south Greece next to kalimnos)several regions and sub-Saharan African countries. They are not as rare as the regions or countries that are at this stage seem to be.

In the second stage, the stage of employment the locals begin to understand that they can earn money begin to offer accommodation to visitors. Also, at this stage, the first season is the definition of a tourist season. That is a chronical period that attracted the largest volume of tourists. It is the stage where we see professionals developing a second seasonal job, in the case of Greece mainly summer. At this stage are now the coastal areas of Albania and regions that are now flying low-cost aeroplanes at their airports such as Bergamo and the cities of Poland.

In the third stage, the stage of development now not only locals try to make money, but also the state is now stirring up. At this stage we are promoting the destination at government level. This could be done through a campaign or by attending an exhibition. In 2015, when I visited ITB (International Tourism Berlin), the largest exhibition of the world hosting state tourism campaigns, the official guest state was Mongolia, so I would choose it as an example. In the same category, I will put Nepal and Bhutan.

 

(ITB 2015)

The fourth stage is the stage where a destination is now established. At this stage, there may still be an increase in the number of arrivals, but it will certainly be less than the previous stages. It is probably the most crucial in my view since at this stage we can detect the first reaction of the locals about the numbers of tourists starts. Here, surely, the raging reactions that exist almost everywhere on the Airbnb with leaders of Barcelona and Venice will surely come to your mind. Of course, these two cities are not at this stage. In the fourth stage I would put Naxos, which you giggle in the last year and now it is synonymous with holidays in Greece as well as Dubai in the world.

 

 

(Naxos Apolonas)

 

The fifth stage, what stage of frustration you characterize from the lack of interest anymore for this destination. Facilities are old, and arrivals are down. The examples are many that I have in my mind, but I think the coastal cities of England are the best example. Bournemouth, where I did my masters graduate and spent a year there for sure, belongs to this class. A walk on the beach and you think you’re in the 70s. Of course, they are going to invest, but for the moment I rank it at the stage of stagnation as well as Blackpool. This stage is the most critical as it counts from this coming to the two choices it can make. These two options are to reinvest and re-shape the destination or leave it.

 

 

(Boscombe beach-Bournemouth)

 

The sixth stage is the refurbishment stage where a destination as I said before investing again and doing a lifting. With new investments, it can be re-established as a destination. For me, the best examples are Faliraki in Rodes island and Bujibaa in Malta. Both have had glorious days ago, the fall and the depreciation have come, and now they are passing the second youth.

The seventh and final stage is the decline stage where the destination has now become old and left to its own destiny. Everything looks outdated and now tourists do not visit it. It is at this stage that jobs that indirectly or directly related to tourism are lost. To tell the truth, I do not know a destination that has fallen into this scenario. I read academically about cities in coastal Spain, but I have no experience, especially so I will not say anything. In a conversation, someone mentioned kamena vourla(it is an area in Greece) as a healing destination of the past that was left to his fate, but I still do not know an example.

 

Please very much if you could quote examples of your personal experiences in which of the 7 stages I would like you to do.